شعری از خدامراد فروهر

 

 

از روی خودم می پرم

پایم گیر میکند به دال

سرم میخورد به عقاب

وعصایی از شاخه ی درخت آویزان میشود

آن عصا منم

وآن شاخه

حرف اول اسمم

اما تو بپر

ای واو

ای واو خوابیده در کلاه سربازان قدیمی

وطویله های نمناک

تو بپر

                                                      خدامراد فروهر

                                                   کرج /۱۰ مرداد

نظرات 1 + ارسال نظر
حسن بهرامی سه‌شنبه 6 اسفند‌ماه سال 1392 ساعت 09:20

سلام! شعرتون زیبا بود. به نظرتون اگه پاتون گیر می کرد به عقاب و سرتون می خورد به دال، قشنگ تر نبود؟

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد