آزادشان کنید

 

 

برای چیدن آخرین جمله ی جهان

کلمه کم آورده ام،

لطفا حروف روشن رازداران را آزاد کنید !

 

آزادشان کنید !

آن ها فرزندان فرصت گریز هزاره ی نان اند،

که در پایداری خویش

جهان را از پیر شدن بازمی دارند .

 

آزادشان کنید !

پرستویی که امروز قفس نشین شماست

فردا عقاب قفل شکنی خواهد شد

که به قله ی مه گرفته ی قاف هم قناعت نخواهد کرد .

 

آزادشان کنید !

آن ها کامل ترین کمربستگان باران اند ،

که ما رویاهای بی گرگ خویش را

در آهوترین پیراهن بی فریبشان شسته ایم .

 

آزادشان کنید !

پروانه ای که از آخرین آواز آتش گذشته است

دیگر از گر گرفتن بر باد رفته ی خود

نخواهد ترسید .

 

تنها در تلاوت مخفی ما تکثیر خواهد شد ؛

مثل ستاره در آسمان

ترانه در کوه و

کلمه در کتاب .

 

هی رفته بر آب ؛ دریاب !

آخرین جمله ی جهان ما

علاقه به آزادی آدمی ست

که در چیدن چلچراغ آن

کلمه کم نمی آوریم !

 

                                                    سید علی صالحی 

 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد